İrlanda’dan merhaba.
12 Şubat 2013 tarihi itibariyle İrlanda’nın Donegal eyaletine yerleştik. Yeni bir ülkeye taşınmanın zorluklarını şirketin yöneticisi John’un katkılarıyla oldukça kolay atlattığımızı söyleyebilirim. Bunun yanında halen daha yapmamız gereken çok şey var. Onlara başka bir yazıda ben ya da Asena değineceğiz, o yüzden uzatmıyorum.
Marketlerin meyve reyonları her zaman için ilgiyle gezdiğim yerler olmuştur, bir de bunun ilk defa gelinen bir ülkedeki reyon olduğu göz önünde bulundurulursa en az yarım saatimi meyve reyonunda harcadım diyebilirim. Öncelikle dikkatinizi ihracatın etkisi çekiyor. Şu mevsimde çilek, karpuz, erik, liraz, üzüm, blueberry, passion fruit falan her türlü meyveyi bulmak mümkün. Benim asıl ilgimi çeken ise elmaların bulunduğu kısım oldu. Sanırım buna bu kadar farklı çeşit elmayı bir arada ilk defa görmemin etkisi büyük.
bu noktada benim elma ile olan ilişkimden bahsetmek isterim. Aslında elma seven biriyim ancak nedense diğer meyvelerle birlikte sunulduğu zaman elim en son elmaya gider. Diğer yandan da katı meyve sıkacağı ile sıkılan Amasya elmalarının tadını hiçbir şeye değişmem mesela.
Neyse, reyonda eciş bücüş bir elma gördüm. Yeşil renkli kabuğunda hafif kahverengi lekeler vardı ancak şekil açısından biraz anormallikler taşıyordu, hiçbiri mükemmel bir elma şeklinde değildi, bir tarafları yamuktu 🙂
Bu durum ilgimi çekti ve 2 tane attım torbaya..
Ekşiyi ne kadar sevdiğimi daha önce belirttim mi hatırlamıyorum ancak bahçemizde bulunan bir erik ağacı var. Tanıdığım herkes bu erikten 1-2 tane yedikten sonra diş kamaşması sebebiyle perte çıkıyorken ben önüme bir leğen alıp tuzlaya tuzlaya bitiririm, sonra bi 4-5 saat ağzıma bir şey sokamam tabi 🙂
Eve geldik, eşya yerleştirme telaşı ve yorgunlukla o elmaları yemeyi unuttum, taa ki 1 saat önceye kadar. Kendisi buralarda Bramley Apple olarak biliniyor. Kalın kabuklu, sert etli bir elma. Kesildikten birkaç dakika sonra sararmaya başlıyor. Bu özellikleri bir yana, elma o kadar ekşi ki bir an ne yediğimi şaşırdım. Tam bana göre 🙂 Aslına bakarsanız bu elma ekşiliğinden ötürü tart, turta gibi meyveli hamur işlerinde pişirilerek tüketilen bir türmüş. Pişirme esnasında ekşiliği, ısının meyve dokusuna çok zarar vermesini önleyip aromasını korumasını sağlıyormuş.
Az önce baktım dolapta bir Granny Smith var, eskiden iştahla yerdim, şimdi canım istemiyor, yarın markete gidip meyveliği bramley ile dolduracağım sanırım.
İrlanda’dan ilk yazı bir elmaya kısmetmiş..
diabolo violette 