Çeyizlik Dizi Film

İnsanlar evlenmeden önce çeyiz niyetine tencere, tava, yastık yorgan, koltuk kanepe falan alırlar değil mi? Tamam ben de yakında evleneceğimden bana alınıyor aynılarından. Kendime dert edip, peşine düşecek değilim. Amaaa müstakbel eşimle aramızda eşyadan daha fazla lâfı geçen bir şey varsa gezip görmek istediğimiz yerler ile seyredeceğimiz dizi ve filmler. Gezmek görmek benim için apayrı bir konu, bu sebeple bu başlık altında incelemeyeceğim onu.

Dizi ve film konusuna gelince..

Aşırı düzensiz ve belirsiz saatlerde çalıştığımdan, hatta bazen gidip birkaç gün olmadığımdan, bunun yanı sıra okula gittiğimden (insan okumaya doymuyor azizim), ki bazen iş ve okula gitmenin günde 18-19 saatimi aldığı olabiliyor (Sabah 4’te başlayıp gece 10’da biten bir süreç) – arada verdiğim dersleri de saymıyorum hani-,  sevgilimle pek görüşemiyoruz. Görüştüğümüz zamanlar da ‘bari yemek yerken görüşelim’ mantığıyla genellikle dışarıda geçiyor. Hâliyle koltuğa kanepeye yayılıp sevdiğimiz ve görmek istediğimiz dizi ve filmleri seyretmek hayal oluyor bizim için.

Mütemadiyen “bu dizi güzelmiş hadi indirip listeye alalım, şu filmi de at listeye, bak bunu seyretmeyi ne çok istiyorum ya, bunu mutlaka beraber seyredelim, bu dizinin son sezonu kaldı iyi mi seyredemedim bir türlü!” vb. nice nice cümleler sarf ediyoruz, daha ziyade ben sarf ediyorum tabii, kendisi bu konuda benden daha rahat bir konumda. Son 1 yıldır hayat böyle geçince dizi ve film birikimimiz bir hayli çoğaldı.

E bizim bunları seyredebilmemiz için zamanımızın olması ve beraber olmamız gerekli. Yani elbette herhangi bir filmi seyretmek için en az iki insan şartı yok lâkin hayat paylaşınca güzelmiş diye uğraşıyoruz işte 😛 Ayrı şehirlerdeyken bile online ve eş zamanlı olarak her nevî dizi, film ve belgeseli seyretmişliğimiz çoktur. Birlikte bir şeyler seyretmekten hoşlanıyoruz. Yoksa tek başımıza bireyler olarak da başarılıyız hani 🙂  Bir de, işte günde 18 saat çalışınca geriye film değil uyku lâzım oluyor. 8-12 saat çalışınca da geriye kalan saatlerde ders çalışmam ya da ders hazırlamam icap ediyor. Online seyir de mümkün olmuyor yani. Bu abuk hayat şeklinin bitiş tarihi de aşağı yukarı belirlenen evlilik tarihine denk geliyor gibi.. Amaç hem bu insalıkdışı yaşama biçiminden, hem de online yaşamdan sıyrılarak hayatımızı sürdürmek. Evlenmek birçok açıdan milat gibi olacak yani. Eve kendimizi attığımızda kendimize zaman ayırmak güzel olacak. Şu anki konumumuzda ‘uyumadan önce şu bölümü seyredelim’ diyemediğimize göre, tek çare, evlenmek suretiyle işbu saatleri yan yana geçirebilmekten geçiyor. Çok değişkenli denklemi sadeleştirmek her açıdan faydalı olacak. Uzun lâfın kısası, resmen çeyiz niyetine dizi ve film biriktiriyoruz biz şu an. Hem kimsenin parmağını daldırmadığı, bizim yerimize beğenmediği, tamamıyla kendi zevkimizle kenara koyduğumuz çeyizler bunlar eheh.. Hatta şu günlerde hard diskler yetmiyor valla, bir de çeyizlik hard disk alacağız yakında meselâ. Uzak Doğu’yu sel almasaydı çoktan almıştık da şu an fiyatlar biraz sıkıntılı. Neyse piyasanın toparlanmasını bekliyoruz. Evlenince artık.. 🙂 Tüm umudum, beni feraha eriştireceğini umduğum dal bu valla.. 😛

Hayata bak bee, alacağı olsun. Alacağı olmasın, hep alıyor zaten, biraz vereceği olsun bize.. Bir şeylerin ucundan tutsun yahu, usandım artık.. Neyse böyle işte. Biz de durumun böyle olduğunu geçen gün fark edip ‘resmen sandığa film koyup dizileri bohçalıyoruz’ diyerek güldük. Naftalin kokulu diziler tey tey 🙂 Bekle beni House! Bekle beni David Attenborough!